Από τον Μάρτιο του 2020 δεν έχω βγει σε συγκεντρώσεις, σε συνεντεύξεις Τύπου και σε οποιαδήποτε δημόσια εκδήλωση, προστατεύοντας τόσο τον ίδιο τον εαυτό μου όσο και τους συνανθρώπους μου από τον κορωνοϊό. Σήμερα βλέποντας αυτήν την Κυβέρνηση να πετάει στον δρόμο, κυριολεκτικά, μικρά παιδιά, μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές και γονείς, ένοιωσα πολύ προβληματισμένος!
Δεν μπορείτε κύριοι της Κυβέρνησης να τιμωρείται τα παιδιά των εργαζομένων!
Δεν μπορείτε να τα σπρώχνετε εκτός κοινωνικού ιστού.
Δεν μπορείτε να τα αφήνετε αγράμματα.
Δεν μπορείτε να τιμωρείτε αυτούς που χειροκροτούσατε μέχρι χθες κύριε Μητσοτάκη και κυρία Γεννηματά.
Τώρα θα πρέπει οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου Κιλκίς να ρωτήσουν τους βουλευτές που ψήφισαν ουσιαστικά την πείνα των οικογενειών των εργαζομένων, τι θα έλεγαν αν τους ζητούσαν να ζουν τα παιδιά τους σαν τα δικά τους;
Ο πόνος, η ντροπή και η κοροϊδία από τους βουλευτές του Κιλκίς με έκαναν να βγω και εγώ στο δρόμο, μετά από 18 μήνες.
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί:
